2 yorum Kısacık bir rüyaydı ama..

Çok kısa bir rüya gördüm dün gece.

Yerde iki bebekle oynuyorum, biri büyük diğeri daha minik iki bebek. Abin de biraz uzağımda televizyon izliyor galiba. Ben bebeklerden küçük olanına odaklanmış, onu güldürmeye çalışıyorum ama benim hareketlerime her iki bebek de çok gülüyor. Hemen abine sesleniyorum, "Efeeee hemen buraya geeel, kardeşin sesli gülmeye başladı, görmen lazııımm" diye.

Bu aralar Asya Miray'ın sesli gülmeyi öğrenmesi lazımmış, onu bekliyoruz Efeyle. Sık sık deniyoruz ikimiz de güldürebilmeyi. Muhtemelen o yüzden gördüm bu rüyayı, hani bilinçaltı meseleleri falan. Ama yerde oturan diğer bebeğe çok şaşırdım uyanınca. Hiç öyle bir düşüncem yoktu ama sen olabilir misin annecim o bebek? Acaba minik kardeşinle ilgilenirken sen de yanımızda bizimle oluyor musun ki? Keşke..

Devamı --> »

4 yorum Asya Miray..

Günlerdir aklımda kurmaya çalışıyorum cümleleri, ne desem nasıl anlatsam diye düşünüyorum. Yazıp yazıp siliyorum hep.

Ama az önce kardeşinin resimlerine bakarken bunu hiçbir zaman tarif edemeyeceğimi anladım ve "yaz" dedim kendime. "Şu an aklından ne geçiyorsa yaz"

Aslında belki kelimelere bile gerek yoktur. Şu resme bakınca, bir bebeğe bakınca duygulanmayan yoktur zaten.

Asya Miray..

Kız kardeşin..

Senin adına benzettik adını. Çoğu zaman Asil Miran dedik yanlışlıkla. Yeni yeni alışıyoruz.

Öyle büyük mutluluk verdi ki bize tarif edemiyorum işte. Bazen "Allah'ım bunu hakedecek naptım ki ben" diyorum. Muhakkak senin ölümünün ardından, senin acına dayanışımdan olduğunu düşünüyorum sonra.

Kardeşinin gelişi tabiki hayatımıza ışık oldu, umut oldu. Ama bir yandan da seninle ilgili birçok detayı hatırlatır oldu bana. Bir insanın bebek sevme tarzı değişmiyormuş. Her annenin kendine has, değişmeyen bir bebek büyütme şekli var sanırım. O yüzden olsa gerek kardeşinle ilgilenirken, onu severken, onunla konuşurken hep sen aklıma geliyorsun. Tıpkı sana yaptığım gibi bakıyorum ona da, sana söylediğim sevgi sözcükleri dökülüyor dilimden ona da, sana söylediğim ninnileri, şarkıları tekrarlıyorum.

Şaşırıyorum çoğu zaman, gerçek olup olmadığını sorguluyorum. 3 yıl öncesine gidip sanki sen hiç ölmemişsin gibi hissediyorum. Sonra bir anda sana yanıyorum, nasıl da bırakıp gittiğini düşünüyorum. Ardından şükrediyorum Allah'a..

Devamı --> »

12 yorum Hediyemiz..

Geldi
Kardeşin geldi dünyaya, aramıza..
Klişe olacak belki ama hoşgeldi..
Hoşluk getirdi dünyamıza.
Çok sevdik onu, cok hem de
Hepimiz de, ben, baban, abin..
Bir teselli, bir hediye bize o Allah'tan
Şükürler olsun..

Çok ağladım doğunca
Ebe ve hemşirelere defalarca  defalarca sordum "İyi mi, sağlıklı mı?" diye.
Sonrasında o doğum salonunda bir saatten uzun bir süre yalnız kaldık kardeşinle, uzuun uzun baktım ona.
Sana benziyor mu diye, senden bir iz taşıyor mu diye baktım.
Sonra farkettim ki yeşil bir hastane örtüsüne sarmışlar.
Hani sen öldüğünde yüzüne örttükleri örtüden..
O kadar zor geldi, o kadar ağladım ki.
Aynı örtü, minik oğlumun öldüğünü anlatmaya çalışmıştı bana şimdi de yeni doğan kızımı müjdeledi.
Zor, acı, tuhaf..
İbret alınası..
Allah'a isyan etmemek gerektiğini hatırlatan..

Büyüyor kardeşin de hızla.. Tıpkı senin büyüyüşün gibi. Ona baktıkça hem huzur hem de içimde yuvalanan korkuyu hissediyorum. "Ya ona da birşey olacaksa, ya onu da kaybedeceksem.."
Çaresizliğimi hissediyorum yine, elimden hiçbir şeyin gelmeyeceğini.. Yine dualara sarılıyorum böyle anlarda, Allah'a emanet ediyorum kardeşini..

Devamı --> »